Fyrsta Mósebók 3:24

Og hann rak manninn burt og setti kerúbana fyrir austan Edengarð og loga hins sveipanda sverðs til að geyma vegarins að lífsins tré.

Þegar Adam féll var hann rekinn úr Edensgarði og tveir kerúbar vörðu innganginn og lokuðu þannig fyrir alla von um endurkomu til Edens. Aðgangur að lífsins tré var nú bannaður. Það er áhugavert að þessir kerúbar, sem vörðu lífsins tré, voru einnig yfir náðarstólnum ofan á sáttmálaskránni og vörðu nærveru Guðs.

Önnur Mósebók 25:18 & 22

-18- Og þú skalt gjöra tvo kerúba af gulli, af drifnu smíði skalt þú gjöra þá á hvorum tveggja loksendanum.

-22- Og þar vil ég eiga samfundi við þig og birta þér ofan af arkarlokinu millum beggja kerúbanna, sem standa á sáttmálsörkinni, allt það, er ég býð þér að flytja Ísraelsmönnum.

Kerúbar tengjast nærveru og dýrð Guðs

Biblían lýsir ekki hlutverki kerúbanna í miklum smáatriðum, en við vitum þó að þeir voru tengdir komu og brottför dýrðar Guðs. Þegar Ísrael syndgaði, hóf dýrð og nærvera Drottins að hverfa frá þjóðinni. Við sjáum að þegar dýrð og nærvera Drottins yfirgaf Ísrael, þá fór hún með kerúbunum.

Hér sjáum við dýrðina lyftast frá musterinu

Esekíel 10:3-4

En kerúbarnir stóðu hægra megin við musterið, þegar maðurinn gekk inn, og fyllti skýið innra forgarðinn. -4- En dýrð Drottins hóf sig frá kerúbunum yfir á þröskuld musterisins. Varð musterið þá fullt af skýmekki, en forgarðurinn fylltist ljóma af dýrð Drottins.

Hér sjáum við dýrðina lyftast frá borginni

Esekíel 11:22-23

Nú hófu kerúbarnir vængi sína og hjólin færðust til samtímis þeim, en dýrð Ísraels Guðs var uppi yfir þeim. -23- Og dýrð Drottins hóf sig upp frá borginni og staðnæmdist á fjallinu, sem er fyrir austan borgina.

Þessir kerúbar tengdust dýrð Guðs, og þegar þeir hreyfðust, hreyfðist dýrðin með þeim. Þegar dýrðin sneri loks aftur til Ísraels, kom hún á sama hátt (Esekíel 43:3–4).

Þessir kerúbar eru verndarar nærveru Guðs og munu einnig taka þátt í andlegri orustu ef eitthvað ógnar nærveru Guðs utan vilja hans.

Til að komast að lífsins tré verður maður að komast framhjá kerúbunum

Þar sem kerúbarnir tákna nærveru Guðs, er aðeins hægt að nálgast lífsins tré (JESÚ) í gegnum opinbera nærveru Guðs. Það er aðeins þegar við erum meðvituð um nærveru hans að við getum raunverulega átt samfélag við Jesú.

Þessir kerúbar voru yfir náðarstólnum, og það er aðeins fyrir miskunn Guðs sem við getum komið til hans, gengið með honum og kynnst honum. Náðarsætið huldi sáttmálaskrána, nærveru Guðs og það er aðeins þegar við treystum miskunn hans að við höfum aðgang að nærveru hans. Að reiða sig á miskunn Guðs er að koma til hans í djúpstæðri auðmýkt; án hennar getum við hvorki séð né þekkt Guð.

Matteusarguðspjall 5:5

Sælir eru hógværir, því að þeir munu jörðina erfa.

Adam erfði jörðina, hún var gefin honum af Guði, en Adam gaf hana í hendur Satan með synd sinni. Það er aðeins þegar við komum að lífsins tré með hreint hjarta og raunverulega auðmýkt að aðgangur er aftur veittur að paradís á þessari jörð og að lífsins tré.
Í Edensgarði gátu Adam og Eva séð Guð og gengið með honum, en þetta tapaðist þegar þau voru rekin úr garðinum og síðan þá hefur maðurinn stöðugt reynt að finna Eden á ný. En það finnst ekki í gegnum tréð um þekkingu góðs og ills, heldur í gegnum lífsins tré og aðgangurinn fæst aðeins með sannri auðmýkt.

Auðmýkt má lýsa sem algjöru trausti á Guði fyrir öllu lífi okkar

Hvar sem þessar undursamlegu verur sjá sanna auðmýkt, er veittur aðgangur að lífsins tré. Í andlega heiminum er auðmýkt séð sem yfirhula eða klæði sem jafnvel englar viðurkenna og virða. Hún sést sem merki mikillar virðingar og stöðu í andaheiminum.

Þessi auðmýkt eða fullkomið traust á Guði gefur okkur rétt til inngöngu að lífsins tré.

Orðskviðirnir 29:23

Hroki mannsins lægir hann, en hinn lítilláti mun virðing hljóta.

Jesaja 57:15

Já, svo segir hinn hái og háleiti, hann sem ríkir eilíflega og heitir Heilagur: Ég bý á háum og helgum stað, en einnig hjá þeim, sem hafa sundurkraminn og auðmjúkan anda, til þess að lífga anda hinna lítillátu og til þess að lífga hjörtu hinna sundurkrömdu.

Jakobsbréfið 4:6

En því meiri er náðin, sem hann gefur. Þess vegna segir ritningin: Guð stendur í gegn dramblátum, en auðmjúkum veitir hann náð.

Það er tími nú sem aldrei fyrr, fyrir þetta tré að blómstra að fullu á jörðinni svo þjóðirnar megi hljóta lækningu

Opinberunarbókin 2:7

Hver sem eyra hefur, hann heyri hvað andinn segir söfnuðunum. Þeim er sigrar, honum mun ég gefa að eta af lífsins tré, sem er í Paradís Guðs.

Ávöxturinn af tré lífsins er SKILYRÐISLAUS KÆRLEIKUR

Opinberunarbókin 22:2

Á miðju stræti borgarinnar, beggja vegna móðunnar, var lífsins tré, sem ber tólf sinnum ávöxt. Á mánuði hverjum gefur það ávöxt sinn, og blöð trésins eru til lækningar þjóðunum.

Þetta er tréð sem Jesús talaði um í Jóhannesarguðspjalli, 15. kafla.

Jóhannesarguðspjall 15:5 & 4

-5- Ég er vínviðurinn, þér eruð greinarnar. Sá ber mikinn ávöxt, sem er í mér og ég í honum, en án mín getið þér alls ekkert gjört.

-4- Verið í mér, þá verð ég í yður. Eins og greinin getur ekki borið ávöxt af sjálfri sér, nema hún sé á vínviðnum, eins getið þér ekki heldur borið ávöxt, nema þér séuð í mér.

Við höfum þau forréttindi að fá að verða grein á þessu tré, til lækningar fyrir þjóðirnar

Eina leiðin til að bera ávöxt er að vera í honum (Lífsins tré).

Jóhannesarguðspjall 15:10

Ef þér haldið boðorð mín, verðið þér stöðugir í elsku minni, eins og ég hef haldið boðorð föður míns og er stöðugur í elsku hans.

Guð blessi þig!