Ljós í myrkri
Velkomin á síðuna. Hér er stutt kynningarmyndband fyrir þig sem mun aðeins birtast við fyrstu heimsókn.
Guð blessi þig!
Andrew Murray, mikill predikari og Guðs maður var spurður í miðri vakningu: “Hver er mikilvægasta þörfin hjá okkur kristnum?”
Svar hans var einfalt og afgerandi: ALGJÖR UPPGJÖF
Það sem hann var í raun að segja var þetta: Sál kristins manns þarf að lúta anda hans. Flestir kristnir lifa trúarlífi sínu þar sem sálin, hugurinn, tilfinningaranar og viljinn er við stjórnvölinn. Þeir gera það sem þeim finnst (tilfinningar) vera rétt, þeir fylgja því sem rökhugsunin segir (hugurinn), og vilji þeirra verður að þræli tilfinninga og skynsemi.
Hyggja holdsins er dauði, en hyggja andans líf og friður.
Flestir kristnir eru undir stjórn náttúrulegrar hugsunar sinnar og tilfinninga. Þeir lifa eftir þessum öflugu hvötum sem móta lífsstíl þeirra.
Sundurmarið hjarta er lykillinn að persónulegri vakningu
Við viljum gera hlutina á okkar hátt, en Guð kallar okkur til algjörrar undirgefni við vilja sinn. Lífstréð í Edensgarðinum táknaði Jesú og við eigum að lifa af lífi hans, með huga hans og tilfinningum hans. Aðeins Hans líf, tilfinningar og vilji eiga að fá að birtast í gegnum sál sem hefur gefist fullkomlega Honum.
Þegar við komum á þann stað að við getum hvorki treyst tilfinningum okkar, huga okkar né eigin getu og þegar við skiljum að við getum ekki lifað rétt nema í Honum, þá kemur brot í sálina sem leyfir anda Drottins að brjótast fram. Sál okkar þarf að verða þjónn anda okkar, sem er stöðugt tengdur Drottni.
En sá er samlagar sig Drottni er einn andi ásamt honum.
Við verðum að afhenda stjórnina til anda okkar sem er í einingu við Guð. Réttri röð er komið á þegar andinn hefur forystu, síðan sálin og loks líkaminn. Þegar þessi röð hefur náð festu í lífi okkar, þá göngum við inn í raunverulegt andlegt líf, verðum andlegir menn og konur.
Við þurfum að læra að beygja okkur fyrir andanum
Í miðri krísu, bíðið. Látið ekki tilfinningarnar stjórna og yfirtaka ykkur. Lærið að hvíla í Guði, að þegja og leyfa andanum að stíga fram. Látið ekki holdlegan huga taka yfir, bíðið, snúið ykkur að Drottni sem býr í ykkur. Finnið nærveru hans, leyfið honum að tala og fylgið síðan leiðsögn hans.
En ég segi: Lifið í andanum, og þá fullnægið þér alls ekki girnd holdsins.
Þegar kemur að ákvörðunum sem þú þarft að taka leyfðu ekki tilfinningunum að stjórna. Segðu sál þinni að hafa hljótt. Náttúrulegur hugur þinn mun reyna að segja þér hvað þú eigir að gera. Notaðu viljann til að hindra að tilfinningarnar leiði þig, segðu NEI við sálina. Bíddu. hafðu hljótt. Hvíldu í Guði. Snúðu þér að Drottni, finndu nærveru hans og leyfðu honum að koma fram í anda þínum.
Flestir kristnir velja lífsförunauta sína út frá tilfinningum, þeir „verða ástfangnir“ í tilfinningalegu viðbragði. En ef valið byggist eingöngu á tilfinningum og þú „fellur“ fyrir einhverjum, þá getur þú líka auðveldlega „fallið frá“ þeirri ást. Ástin byrjar sem ákvörðun og tilfinningarnar fylgja síðan á eftir.
Guð getur sýnt þér hver lífsförunauti þinn er en það byggir ekki á þrá þinni eða hugsun, heldur á því að þekkja vilja Guðs. Þú kemst á þann stað þegar tilfinningar þínar og hugsanir hafa róast og þú átt samfélag við Guð þar sem þú vilt einungis vera viss um að þekkja vilja hans.
Vertu kyrr og heyrðu
Konur farið ekki til einhvers manns og segið: „Guð hefur sýnt mér að þú sért lífsförunautur minn.“ Þið munuð hræða hann frá ykkur! Guð vakti athygli Adams á Evu og hann sagði: „Þetta er gott.“ En við þurfum sjálf að vera í réttri stöðu, í stjórn á eigin sál.
Við höfum ekki raunverulega opinberun um skilyrðislausan kærleika Guðs til okkar, þess vegna óttumst við að hlutirnir muni ekki ganga upp. En ef ég legg niður allar metnaðarvonir, langanir og það sem ég vil, get ég þá treyst Guði til að gera það sem rétt er fyrir mig?
Tilfinningin ótti heldur okkur frá Guði
Ótti er ekki í elskunni. Fullkomin elska rekur út óttann. Því að óttinn felur í sér hegningu, en sá sem óttast er ekki fullkominn í elskunni.
Ef við skiljum fullkominn kærleika Guðs til okkar þá munum við aldrei óttast framar. Páll postuli var reiðubúinn, hvenær sem væri, að leggja niður líf sitt. Hann óttaðist hvorki dauðann né að yfirgefa þennan heim.
Því að lífið er mér Kristur og dauðinn ávinningur.
Ótti var ekki hluti af lífi Hans.
Getur þú treyst Guði fyrir lífi þínu? Algjör undirgefni er forsenda þess að ganga í andanum með Drottni. Ef við sem kristnir menn lifum lífi sem er aðskilið frá Drottni, lífi sem við höfum sjálf í fastri stjórn, þá glötum við tilgangi og ástæðu tilveru okkar, að vera sameinuð Drottni, sem er tré lífsins.
Hugur Drottins er tré lífsins.
Vilji Drottins er tré lífsins.
Tilfinningar Drottins eru tré lífsins.
Tilfinningar Hans og/eða kærleikur gefur okkur kraft. Vilji Hans gefur okkur öryggi. Hugur Hans vekur okkur til lífs. Þegar við göngum í einingu við Hann, þá fyrst göngum við inn í hið raunverulega líf sem Guð ætlaði okkur.
en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið.
-13- Sæll er sá maður, sem öðlast hefir speki, sá maður, sem hyggindi hlotnast.
-17- Vegir hennar eru yndislegir vegir og allar götur hennar velgengni. -18- Hún er lífstré þeim, sem grípa hana, og sæll er hver sá, er heldur fast í hana.
-22- þá munu þær verða líf sálu þinni og prýði fyrir háls þinn. -23- Þá muntu ganga óhultur veg þinn og eigi drepa við fæti. -24- Þegar þú leggst til hvíldar, þarft þú ekki að hræðast, og hvílist þú, mun svefninn verða vær. -25- Þú þarft ekki að óttast skyndilega hræðslu, né eyðilegging hinna óguðlegu, þegar hún dynur yfir.
Ef við höldum boðorð hans, mun Hann dvelja í okkur. En hver eru boðorð Hans? Einfaldlega boðorð kærleikans.
Þetta er mitt boðorð, að þér elskið hver annan, eins og ég hef elskað yður.
Ef við erum í Honum, þá verður kærleikur hans í oss, og við göngum með Honum í andanum, stöðugt nærð og styrkt af tré lífsins.
Sælir eru þeir, sem þvo skikkjur sínar (fylgja boðorðum Hans – KJV). Þeir fá aðgang að lífsins tré og mega ganga um hliðin inn í borgina.
Guð blessi þig!
Og Drottinn Guð lét upp vaxa af jörðinni alls konar tré, sem voru girnileg á að líta og góð að eta af, og lífsins tré í miðjum aldingarðinum og skilningstréð góðs og ills.
Við höfum séð að sem kristnir einstaklingar höfum við tvær leiðir, tvo möguleika til að lifa. Við lifum annað hvort af tré lífsins eða af skilningstré góðs og ills, þetta ákvarðar og skilgreinir hvers konar kristnir einstaklingar við erum, sálarlegir eða andlegir. Strax frá upphafi setti Guð fram tvær leiðir fyrir mannkynið til að lifa – önnur leiðin leiddi til lífs, hin til dauða.
Við getum annað hvort lifað eftir sálu okkar, óháð Guði, eða eftir anda okkar, tengdum Guði.
Sjálfstæði hefur alltaf verið kjarninn í málinu, og öll verk Guðs í lífi okkar miða að því markmiði að færa okkur aftur í algjöra háðstöðu við Drottin. Þetta samband er skýrt skilgreint af Jesú í Jóhannesarguðspjalli, 15. kafla.
Ég er hinn sanni vínviður, og faðir minn er vínyrkinn. -2- Hverja þá grein á mér, sem ber ekki ávöxt, sníður hann af, og hverja þá, sem ávöxt ber, hreinsar hann, svo að hún beri meiri ávöxt. -3- Þér eruð þegar hreinir vegna orðsins, sem ég hef talað til yðar. -4- Verið í mér, þá verð ég í yður. Eins og greinin getur ekki borið ávöxt af sjálfri sér, nema hún sé á vínviðnum, eins getið þér ekki heldur borið ávöxt, nema þér séuð í mér. -5- Ég er vínviðurinn, þér eruð greinarnar. Sá ber mikinn ávöxt, sem er í mér og ég í honum, en án mín getið þér alls ekkert gjört.
Vegna sterkrar, fallinnar, sjálfstæðisþrár okkar getur verið erfitt að læra að dvelja eða lifa í Jesú, það krefst dauða sjálfstæðisins, dauða sem við streitumst hart oft gegn. Ef við beygjum okkur ekki undir vald Jesú höfum við í raun ekkert raunverulegt vald, enga raunverulega undirstöðu til að lifa af lífi annars og nýta þá eiginleika og það líf sem við eigum í Drottni.
Jesús gerði það mjög skýrt að Hann lifði lífi sínu í algjörri háðstöðu við Föður sinn.
Hann var í Guðs mynd. En hann fór ekki með það sem feng sinn að vera Guði líkur.
Ég megna eigi að gjöra neitt af sjálfum mér. Ég dæmi samkvæmt því, sem ég heyri, og dómur minn er réttvís, því að ég leita ekki míns vilja, heldur vilja þess, sem sendi mig.
Þegar Jesús var sakaður um að hafa gert kraftaverk á hvíldardegi var vörnin hans einfaldlega sú að segja: Ég gerði það ekki.
Þessu svaraði Jesús og sagði við þá: Sannlega, sannlega segi ég yður: Ekkert getur sonurinn gjört af sjálfum sér, nema það sem hann sér föðurinn gjöra. Því hvað sem hann gjörir, það gjörir sonurinn einnig. -20- Faðirinn elskar soninn og sýnir honum allt, sem hann gjörir sjálfur. Hann mun sýna honum meiri verk en þessi, svo að þér verðið furðu lostnir.
Við sjáum hér hvernig Jesús gerði aldrei neitt óháður Föður sínum. Hann sagði að Hann gerði aðeins það sem Hann sá Guð, Föður sinn, gera. Með öðrum orðum, ef einhverjir áttu í vandræðum með þetta, þurftu þeir að taka það upp við Guð, því það var Hann sem hóf verkið.
Hvaða hlutverk hefur sál okkar í lífi okkar?
Hugur okkar, tilfinningar og vilji eru ætlaðir til að vera þjónar anda okkar, en ekki að leiða né hefja neitt að sjálfu sér. Þegar við tölum um að deyja sjálfinu, erum við að tala um að deyða sjálfstæði sálarinnar. Sál okkar vill stjórna lífi okkar og mun gera það ef við leyfum því. Náttúrulegi hugurinn mun ekki skila réttri niðurstöðu, hann starfar samkvæmt eigin dagskrá sem byggist á sjálfstæði og sjálfsbjargarviðleitni.
Sá sem vill sjá lífi sínu borgið, mun týna því, en sá sem týnir því, mun öðlast líf.
Því að hver sem vill bjarga lífi sínu, mun týna því, og hver sem týnir lífi sínu mín vegna, mun finna það. -26- Hvað stoðar það manninn að eignast allan heiminn og fyrirgjöra sálu sinni? Eða hvað gæti maður látið til endurgjalds fyrir sálu sína?
Sálin er til þess að tjá vilja og líf Jesú í anda okkar. Við erum hvött til að dvelja í Drottni Jesú, en hvað þýðir það?
-4- Verið í mér, þá verð ég í yður. Eins og greinin getur ekki borið ávöxt af sjálfri sér, nema hún sé á vínviðnum, eins getið þér ekki heldur borið ávöxt, nema þér séuð í mér.
-7- Ef þér eruð í mér og orð mín eru í yður, þá biðjið um hvað sem þér viljið, og yður mun veitast það.
Hvað þýðir að DVELJA Í JESÚ og hvernig gerum við það?
Jesús sagði: „Ef þér varðveitið boðorð mín, munuð þér dvelja í mér.“ Hvaða boðorð? Átti Jesús virkilega við öll boðorðin? Átti Hann við öll þau boðorð sem Hann hafði gefið, eða var Hann að tala um boðorðin tíu?
Hvað var Jesús í raun að segja hér?
Jesús var ekki að tala um að halda lögmálið, Hann var að tala um nýja og lifandi leið, leið sem sprottin var af hvötum, ekki af reglusetningum. Þetta var leið sem átti rætur sínar í áformum hjartans, ekki í safni reglna.
Þetta er mitt boðorð, að þér elskið hver annan, eins og ég hef elskað yður.
Þetta var skrifað í samhengi við það að dvelja í Kristi. Í Jóhannesarguðspjalli 15:4–5 setti Jesús málið fram á mjög einfaldan hátt og sagði: Ef þér elskið, munuð þér dvelja í mér.
Þér eruð vinir mínir, ef þér gjörið það, sem ég býð yður.
Sambandið sem Jesús þráir að eiga við okkur snýst um samrýmanleika, ef við verðum að kærleika, verðum við samrýmanleg Jesú, sem er kærleikur. Jesús var mjög skýr um það sem krafist er af okkur.
Meistari, hvert er hið æðsta boðorð í lögmálinu? -37- Hann svaraði honum: Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum. -38- Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð. -39- Annað er þessu líkt: Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig. -40- Á þessum tveimur boðorðum hvílir allt lögmálið og spámennirnir.
Til þess að dvelja í Drottni verðum við að dvelja í kærleika ávallt. Farið þið út úr kærleikanum, farið þið út úr Guði – svo einfalt er það.
Hins vegar vill sálin ekki gera þetta, hún vill ráða sjálf, velja hvern, hvað og hvernig hún elskar – fyrst og fremst sjálfa sig.
Vandamálið er að ef við elskum eigið líf, munum við missa það.
Sá kærleikur sem Guð krefst af okkur er Hans eigin tegund af kærleika, kærleikur sem leggur líf sitt niður fyrir aðra.
Guð er kærleikur, sérhver hvöt í hjarta Hans á rætur sínar í kærleika, því það er hver Hann er. Öll verk Hans spretta af kærleika – jafnvel í dómi sínum gerir Guð það sem er mest kærleiksríkt mögulegt.
Þegar við dveljum og lifum í slíkum kærleika, lifum við í Guði, og þá biðjum við og það verður gjört – því það er Guð sem biður í hjarta okkar, þar sem við höfum orðið eitt með Honum.
Öll önnur leið til að lifa kemur frá skilningstré góðs og ills og leiðir til dauða. Tré lífsins, það að dvelja í Jesú, leiðir til dýrlegasta og fyllingarríkasta lífs sem hægt er að ímynda sér.
Guð blessi þig!
Og Drottinn Guð lét upp vaxa af jörðinni alls konar tré, sem voru girnileg á að líta og góð að eta af, og lífsins tré í miðjum aldingarðinum og skilningstréð góðs og ills.
Þessi einfalda yfirlýsing leggur grunninn að því hvernig lífi við munum lifa og þar af leiðandi hvernig manneskjur við erum. Frá upphafi setti Guð fram tvær leiðir sem mannkynið gæti farið, þegar dagrenning tímans rann upp sagði Guð að tvö tré væru í garðinum. Þessi yfirlýsing lagði grundvöll allra framtíðarkenninga og skilnings á því hvernig Guð ætlaðist til að maðurinn lifði í þessum heimi. Vegna þessa er algjörlega nauðsynlegt að við skiljum hvað Guð var að segja varðandi þessi tvö tré.
Guð setti ekki skilningstréð utan seilingar eingöngu til að prófa Adam og Evu. Hann bannaði að eta af því vegna þess að það var banvænt eitur. Guð sagði ekki: ef þú etur af þessu tré mun ég refsa þér eða drepa þig; Hann sagði: „á þeim degi sem þú etur af því skaltu vissulega deyja.“ Satan á rót valds síns frá þessu tré, sem varð hin mikla aðskilnaðarlína milli tveggja tegunda fólks á jörðinni.
Skilningstréð góðs og ills og lífsins tré tákna tvær ættarlínur á jörðinni, tvö sæði og tvær ólíkar og andstæðar ætternislínur. Eftir fallið sagði Guð þetta:
Og fjandskap vil ég setja milli þín og konunnar, milli þíns sæðis og hennar sæðis. Það skal merja höfuð þitt, og þú skalt merja hæl þess.
Nú voru tvö sæði á jörðinni, tvær ólíkar og gagnstæðar tegundir lífs og átök höfðu hafist á milli þessara tveggja sæða sem myndu vara allt til enda. Tvö ríki voru nú í stríði hvert við annað, baráttan milli ljóss og myrkurs á þessari jörð var hafin og lögmál var sett – lögmál syndarinnar.
En syndin er broddur dauðans og lögmálið afl syndarinnar.
Á þeim degi sem þú etur af þessu tré munt þú deyja.
Mannleg þekking á því hvað er gott og hvað er illt hefur leitt af sér hina hrikalegustu illsku. Þessi mannhyggja fæðir af sér hinar undarlegustu röksemdafærslur — bjargið hvalnum en drepið barnið. Flestir í svokallaðri grænni hreyfingu berjast fyrir að bjarga dýrum á meðan þeir styðja dráp barna í móðurlífi. Samkynhneigð er afurð þessa illa trés mannlegrar þekkingar, þaðan sem Satan dregur vald sitt á jörðinni.
Guð er ekki valdasjúkur einræðisherra sem býr til lögmál til að stjórna okkur, lögmál Guðs eru góð og hrein.
Lögmál Drottins er lýtalaust, hressir sálina, vitnisburður Drottins er áreiðanlegur, gjörir hinn fávísa vitran. -9- Fyrirmæli Drottins eru rétt, gleðja hjartað. Boðorð Drottins eru skír, hýrga augun. -10- Ótti Drottins er hreinn, varir að eilífu. Ákvæði Drottins eru sannleikur, eru öll réttlát. -11- Þau eru dýrmætari heldur en gull, já, gnóttir af skíru gulli, og sætari en hunang, já, hunangsseimur. -12- Þjónn þinn varðveitir þau kostgæfilega, að halda þau hefir mikil laun í för með sér.
Lögmál syndarinnar, óhlýðni við lögmál Guðs er synd og dauði. Á þeim degi sem þú etur af því tré muntu deyja.
Hvort tré táknaði annað hvort uppsprettu lífs eða dauða
Eftir Fyrri heimsstyrjöldina sögðu heimspekingarnir: „Við megum aldrei leyfa þessu að gerast aftur.“ Þeir breiddu út þá hugmynd að mannleg uppljómun í gegnum menntun myndi smám saman leiða til siðmenntaðs heims. Eftir Síðari heimsstyrjöldina og hrylling Helfararinnar hljómaði aftur hið sama kall: við verðum að mennta og skapa siðmenntað samfélag. Menntastofnanir heimsins í dag halda enn fast í þessa sömu banvænu heimspeki mannúðar og sjálfsbætingar, án þess að lúta lögmáli lífsins tré. Frá því að maðurinn var rekin úr Paradís hefur hann reynt að skapa sína eigin paradís í þessum heimi án Guðs og í staðinn hefur hann breytt jörðinni í helvíti. Við lifum enn í heimi þar sem ótrúleg eyðilegging og blóðbað ríkir. Einungis lögmál andans, lögmál lífsins, getur frelsað mannkynið og gert því kleift að byggja nýjan heim friðar og öryggis.
Ljósið sigrar alltaf myrkrið, kærleikurinn sigrar hið illa og Jesús er að koma aftur til að reisa ríki sitt á þessari jörð, sem mun skína sem vitnisburður í þúsund ár gegn heimsku mannhyggjunnar.
Lögmál lífsins anda hefur í Kristi Jesú frelsað þig frá lögmáli syndarinnar og dauðans.
Og hún fæddi annað sinn, bróður hans, Abel. Abel varð hjarðmaður, en Kain jarðyrkjumaður. -3- Og er fram liðu stundir, færði Kain Drottni fórn af ávexti jarðarinnar. -4- En Abel færði einnig fórn af frumburðum hjarðar sinnar og af feiti þeirra. -5- Og Drottinn leit með velþóknun til Abels og fórnar hans, en til Kains og fórnar hans leit hann ekki með velþóknun. Þá reiddist Kain ákaflega og varð niðurlútur.
Vafalaust höfðu Adam og Eva talað aftur og aftur við börn sín um blóðfórnina, blóðfórnina sem var færð til að hylja synd þeirra í Paradís, en samt skildi Kain ekki þetta lögmál lífsins eða fór framhjá því visvítandi.
Þessar ritningar gefa okkur skýra mynd af hinum tveimur leiðum, hinum tveimur trjám. Abel færði lamb sem fórn, Kain færði afurðir jarðarinnar, önnur var blóðfórn, hinn var jarðyrkjumaður sem færði jarðneska fórn. Einkenni ætternis Kains hafa alltaf verið þau sömu, jarðbundin hugsun. Hér hófst baráttan, línurnar voru dregnar, hinar tvær leiðir skilgreindar á jörðinni; hinn náttúrulegi maður hefur aldrei skilið vegi Guðs, lífsins tré.
Þá mælti Drottinn til Kains: Hví reiðist þú, og hví ert þú niðurlútur? -7- Er því ekki þannig farið: Ef þú gjörir rétt, þá getur þú verið upplitsdjarfur, en ef þú gjörir ekki rétt, þá liggur syndin við dyrnar og hefir hug á þér, en þú átt að drottna yfir henni?
Maðurinn án anda veitir ekki viðtöku því, sem Guðs anda er, því að honum er það heimska og hann getur ekki skilið það, af því að það dæmist andlega.
Jesús svaraði honum: Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur séð Guðs ríki, nema hann fæðist að nýju.
Afleiðingar vegar Kains, sem hófst við að eta af skilningstrénu góðs og ills, komu skýrt í ljós aðeins sjö kynslóðum síðar.
Er Drottinn sá, að illska mannsins var mikil á jörðinni og að allar hugrenningar hjarta hans voru ekki annað en illska alla daga, -6- þá iðraðist Drottinn þess, að hann hafði skapað mennina á jörðinni, og honum sárnaði það í hjarta sínu. -7- Og Drottinn sagði: Ég vil afmá af jörðinni mennina, sem ég skapaði, bæði mennina, fénaðinn, skriðkvikindin og fugla loftsins, því að mig iðrar, að ég hefi skapað þau.
Babel var tilraun til að lifa án Guðs og að snúa við Honum baki og þessi andi er að ná hámarki sínu í dag. Fyrir þá sem sjá út fyrir hið náttúrulega eru átökin í Írak (Babýlon) í dag mynd af þessum langvarandi átökum sem ná hámarki sínu á okkar tímum. Baráttan stendur enn yfir í dag, tvær ættarlínur í stríði til dauða og það getur aðeins orðið einn endir.
Og hann hrópaði með sterkri röddu og sagði: Fallin er, fallin er Babýlon hin mikla og orðin að djöfla heimkynni og fangelsi alls konar óhreinna anda og fangelsi alls konar óhreinna og viðbjóðslegra fugla. -3- Því að hún hefur byrlað öllum þjóðum af reiði-víni saurlifnaðar síns, og konungar jarðarinnar drýgðu saurlifnað með henni og kaupmenn jarðarinnar auðguðust af gnóttum munaðar hennar. -4- Og ég heyrði aðra rödd af himni, sem sagði: Gangið út, mitt fólk, út úr henni, svo að þér eigið engan hlut í syndum hennar og hreppið ekki plágur hennar. -5- Því að syndir hennar hlóðust allt upp til himins og Guð minntist ranglætis hennar.
Guð leitast við að draga Babýlon úr okkur öllum, sjálfstæðið frá Guði sem kristnir menn verða að yfirstíga, annars munum við ekki lifa af þá daga sem fram undan eru. Ég sagði ekki að þú yrðir ekki hólpinn, heldur að þú myndir ekki lifa af það sem fram undan er, þú munt ekki ljúka hlaupi þínu né ganga inn í himininn sem sannarlega sigursæll kristinn einstaklingu, tilbúinn til að ríkja með Honum.
Margur vegurinn virðist manninum greiðfær, en endar þó á helslóðum.
Guð blessi þig!
Fyrst vér erum umkringdir slíkum fjölda votta, léttum þá af oss allri byrði og viðloðandi synd og þreytum þolgóðir skeið það, sem vér eigum framundan.
Verðlaun eru augljóslega biblíuleg meginregla, þó að Guð elski alla jafnt og kærleikur hans sé skilyrðislaus er tign, staða, virðing og titlar hluti af Guðs ríki.
Í himnaríki er auðvelt að greina stöðu einstaklings eða engils með ljómanum sem stafar frá viðkomandi – því hærri tign, því skærara ljós. Oft er þessi ljómi samofinn öðrum þætti ljóss, nefnilega eldi.
Til eru himneskir líkamir og jarðneskir líkamir. En vegsemd hinna himnesku er eitt og hinna jarðnesku annað. -41- Eitt er ljómi sólarinnar og annað ljómi tunglsins og annað ljómi stjarnanna, því að stjarna ber af stjörnu í ljóma. -42- Þannig er og um upprisu dauðra. Sáð er forgengilegu, en upp rís óforgengilegt.
Við þurfum einnig að kunna að meta þá staðreynd að ljóminn sem stafar frá Drottni Jesú er yfirnáttúrulega skær. Ef Hann myndi ekki draga úr honum, gæti Hann ekki birst okkur.
Í British Museum í London er til steintafla frá leikhúsinu í Efesus, sem sýnir bardagamann frá annarri öld eftir Krist. Áletrunin á töflunni segir: „Hann barðist í þremur bardögum og var tvisvar krýndur með sigursveig.“ Enginn vafi leikur á því að slík áletrun var Páli postula kunn og endurspeglast í skrifum hans til Tímóteusar.
Ég hef barist góðu baráttunni, hef fullnað skeiðið, hef varðveitt trúna. -8- Og nú er mér geymdur sveigur réttlætisins, sem Drottinn, hinn réttláti dómari, mun gefa mér á þeim degi. Og ekki einungis mér, heldur og öllum, sem þráð hafa endurkomu hans.
Þessir sigursveigar eða verðlaun eru óforgengileg og munu aldrei hverfa.
Sérhver, sem tekur þátt í kappleikjum, neitar sér um allt. Þeir sem keppa gjöra það til þess að hljóta forgengilegan sigursveig, en vér óforgengilegan. -26- Þess vegna hleyp ég ekki stefnulaust. Ég berst eins og hnefaleikamaður, sem engin vindhögg slær.
Kvíð þú ekki því, sem þú átt að líða. Sjá, djöfullinn mun varpa nokkrum yðar í fangelsi, til þess að yðar verði freistað, og þér munuð þrenging hafa í tíu daga. Vertu trúr allt til dauða, og ég mun gefa þér kórónu lífsins.
Í Nýja testamentinu eru nefndir fimm sigursveigar (kórónur):
Hvernig við lítum á lífið og tilgang okkar hér skiptir miklu máli. Flestir kristnir lifa lífi sínu með áherslu á þetta jarðneska líf og hugsa lítið um hið eilífa líf sem fram undan er.
Þér vitið ekki hvernig líf yðar mun verða á morgun. Því að þér eruð gufa, sem sést um stutta stund en hverfur síðan.
Lífsleiðin þín hér á jörðu er örstutt í samanburði við eilífðina, og hvernig þú lifir lífi þínu hér mun ákveða stöðu þína og tign í komandi heimi til eilífðar.
Ég lít svo á, að ekki séu þjáningar þessa tíma neitt í samanburði við þá dýrð, sem á oss mun opinberast. -19- Því að sköpunin þráir, að Guðs börn verði opinber.
Þrenging vor er skammvinn og léttbær og aflar oss eilífrar dýrðar sem stórum yfirgnæfir allt. -18- Vér horfum ekki á hið sýnilega, heldur hið ósýnilega. Hið sýnilega er stundlegt, en hið ósýnilega eilíft.
Vér vitum, að þótt vor jarðneska tjaldbúð verði rifin niður, þá höfum vér hús frá Guði, eilíft hús á himnum, sem eigi er með höndum gjört. -2- Á meðan andvörpum vér og þráum að íklæðast húsi voru frá himnum.
Tími okkar hér á jörðu er prófraun, tími til að standast skilyrðin og útskrifast. Dauðinn er einfaldlega umbreyting yfir í annan heim, sem er mun raunverulegri en þessi, þar sem próf okkar verða metin og einkunnir gefnar.
Eitt af því sem englar undrast er að sjá trúa kristna menn, sem hafa ekki enn upplifað undur og dýrð himinsins – sem virðist þeim oft sem fjarlægur draumur – en gefa sig samt algjörlega og halda fast í trúna með von um þessa dýrð.
Vér horfum ekki á hið sýnilega, heldur hið ósýnilega. Hið sýnilega er stundlegt, en hið ósýnilega eilíft.
Vér vitum, að þótt vor jarðneska tjaldbúð verði rifin niður, þá höfum vér hús frá Guði, eilíft hús á himnum, sem eigi er með höndum gjört.
Þegar þessi tími líður undir lok munum við sjá ótrúlega eyðileggingu á jörðinni, þar sem Guð upprætir skipulega allt sem er spillt til að ryðja brautina fyrir nýjan og dýrðlegan tíma – þúsundára ríki Krists.
Miklar plágur munu fara um jörðina þar til heimurinn áttar sig á að engin von er til utan Jesú. Læknar munu senda sjúklinga sína til hinnar sönnu kirkju til lækningar. Mikið myrkur mun hylja jörðina, en dýrð Drottins mun hvíla yfir Hans fólki, og milljónir munu laðast að því ljósi.
Af hjarta þrái ég þig á næturnar, já, með andanum í brjósti mínu skima ég eftir þér. Þegar dómar þínir birtast á jörðu, þá læra byggjendur jarðríkis réttlæti.
Páll postuli sagði við Tímóteus að góður hermaður flækir sig ekki í málefni þessa heims.
Þú skalt og að þínu leyti illt þola, eins og góður hermaður Krists Jesú. -4- Enginn hermaður bendlar sig við atvinnustörf (affairs of this life). Þá þóknast hann ekki þeim, sem hefur tekið hann á mála. -5- Og sá sem keppir í íþróttum fær ekki sigursveiginn, nema hann keppi löglega.
Mjög fljótlega mun Drottin fara yfir prófin okkar og það sem hann leitar að er hversu mikið af Honum mun Hann finna í þér.
Hann svaraði: Ég vil láta allan minn ljóma (goodness) líða fram hjá þér,
Guð er hrein góðvild, sem má þýða sem hreinn kærleikur – það er það sem Hann er, og ljósið sem birtist í og í gegnum Hann er afrakstur þessa hreina kærleika.
Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla. -2- Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkalausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt. -3- Og þótt ég deildi út öllum eigum mínum, og þótt ég framseldi líkama minn, til þess að verða brenndur, en hefði ekki kærleika, væri ég engu bættari. -4- Kærleikurinn er langlyndur, hann er góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir sér ekki upp. -5- Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns eigin, hann reiðist ekki, er ekki langrækinn. -6- Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en samgleðst sannleikanum. -7- Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar allt, umber allt. -8- Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi. En spádómsgáfur, þær munu líða undir lok, og tungur, þær munu þagna, og þekking, hún mun líða undir lok.
Með öðrum orðum þá verðum við að leyfa náttúrulegum kærleika Jesú að verða hluti af okkur. Heimurinn mun sjá hver Jesús er í okkur, þegar við birtum Hann eins og Hann er á þessari jörð.
Statt upp, skín þú, því að ljós þitt kemur og dýrð Drottins rennur upp yfir þér! -2- Sjá, myrkur grúfir yfir jörðinni og sorti yfir þjóðunum. En yfir þér upp rennur Drottinn, og dýrð hans birtist yfir þér. -3- Þjóðirnar stefna á ljós þitt og konungar á ljómann, sem upp rennur yfir þér. -4- Hef upp augu þín og litast um: Þeir safnast allir saman og koma til þín. Synir þínir koma af fjarlægum löndum, og dætur þínar eru bornar á mjöðminni.
Guð blessi þig!
Fyrst vér erum umkringdir slíkum fjölda votta, léttum þá af oss allri byrði og viðloðandi synd og þreytum þolgóðir skeið það, sem vér eigum framundan.
Okkar kristilegu göngu er lýst sem hlaupi, það er leið ákveðin fyrir hvert og eitt okkar, þetta hlaup er ekki ákvarðað út frá tíma eða rúmi, það sem er átt við er eitthvað miklu stærra. Þetta hlaup er meira eins og hindrunarbraut, sem og orrusta, setningin prokeitai agon var venjuleg grísk tjáning fyrir hlaupið sem átti að hlaupa og merkir ‘Bardaginn er framundan’. Þetta er rétt lýsing á hlaupinu sem við eigum að hlaupa.
Þetta hlaup er fullt af hindrunum, gildrum og harðri mótstöðu og að klára brautina krefst mikils úthalds. Illir andar umlykja okkur, myrkraöflin hindra leið okkar, en það að klára brautina leiðir til mikilla verðlauna.
Við erum að fara inn í stærstu átök allra tíma, til að klára þetta hlaup þarf maður að verða stríðsmaður. Ef við lærum ekki að berjast munum við ekki lifa af hlaupið. Að vera stríðsmaður í þessum endatíma her Drottins er mikill heiður og forréttindi. Það kemur brátt tími þegar allt illt verður lagt niður og Kristur mun ríkja sem konungur konunga og jörðin mun hvíla og það verður ekki lengur stríð, en í dag verðum við að berjast, berjast fyrir sannleikanum og réttlæti.
Bardaginn byrjar fyrst innra með okkur og að vinna þennan bardaga er hluti af hlaupi sem við verðum að hlaupa. Að taka undir vald hold okkar og óguðlegar tilhneygingar sálu okkar er bardagi sem verður að vinna.
Innra með mér hef ég mætur á lögmáli Guðs, -23- en ég sé annað lögmál í limum mínum, sem berst á móti lögmáli hugar míns og hertekur mig undir lögmál syndarinnar í limum mínum. -24- Ég aumur maður! Hver mun frelsa mig frá þessum dauðans líkama?
Þessir endatímastríðsmenn verða að vinna bardagann við holdið, það krefst dauða, dauða sjálfsins, að leggja niður líf okkar, að leggja vilja okkar framfyrir Guð svo við lifum aðeins fyrir Hann og leitum aðeins Hans ríkis. Á komandi dögum mun Satan sleppa öllum vopnum sínum gegn fólki Guðs til að óvirkja þau frá hlaupinu, stoppa þau frá því að klára brautina og uppfylla fyrirfram ákveðnu áætlun og tilgang Guðs fyrir líf þeirra. Við munum ekki lifa af það sem koma skal nema við vinnum fyrst bardagann innra með okkur, aðeins þá getum við haldið áfram í endatímaher Drottins, þrýst myrkrinu til baka og fyllt upp í það með ríki Guðs.
Og vér erum þess albúnir að refsa sérhverri óhlýðni, þegar hlýðni yðar er fullkomin orðin.
Ég man þegar ég var barn í kirkjunni að syngja sálminn „(Hold the fort for I am coming) – Haltu virkinu því ég er að koma“, en við erum ekki kallaðir til að bara halda út þar til Jesús kemur aftur, við erum kallaðir til að taka landið. Vaxandi myrkur mun yfirstíga þig ef þú berst ekki á móti því. Margir kristnir eru bara að halda út og bíða eftir að Jesús komi aftur, án þess að átta sig á því að áður en Drottinn kemur aftur er mikill bardagi sem þarf að vinna, ef við vinnum ekki bardagann innra með okkur og byrjum að taka til baka þau svæði sem Satan hefur tekið munum við ekki lifa af.
Þú skalt og að þínu leyti illt þola, eins og góður hermaður Krists Jesú. -4- Enginn hermaður bendlar sig við atvinnustörf (affairs of this life). Þá þóknast hann ekki þeim, sem hefur tekið hann á mála.
Við skulum ekki vera barnaleg í skilningi okkar á því sem er að gerast á okkar tímum. Þegar við sjáum atburði þróast um allan heim með svo hræðilegum hraða og svo mikilli grimmd og algjöru virðingarleysi fyrir mannslífinu, verðum við að sjá þá andlegu vídd sem liggur á bak við hinni stöðugu og vaxandi útbreiðslu lögleysis á jörðinni.
Á bak við óreiðuna og ruglið sem við sjáum í heiminum liggur andi antikrists og óvinurinn hefur áætlun sem felur í sér útrýmingu Ísraels og kirkjunnar. Bardaginn sem heldur áfram í Írak og Ísrael er mynd af því sem er að gerast í hinum andlega heimi, það er ekki tilviljun að landsvæði Íraks er sama landsvæði og „Babylon til forna“ var staðsett á. Hver sem þín skoðun er á stríðinu í Írak, þá þarftu að vera nógu þroskaður til að sjá spádómslega þýðingu þess að Guð notar þessi átök til að sýna okkur hvað er að gerast í hinu andlega. Við vitum að hin andlega Babýlon mun falla, en ekki án mikils bardaga.
Og hann hrópaði með sterkri röddu og sagði: Fallin er, fallin er Babýlon hin mikla og orðin að djöfla heimkynni og fangelsi alls konar óhreinna anda og fangelsi alls konar óhreinna og viðbjóðslegra fugla. -3- Því að hún hefur byrlað öllum þjóðum af reiði-víni saurlifnaðar síns, og konungar jarðarinnar drýgðu saurlifnað með henni og kaupmenn jarðarinnar auðguðust af gnóttum munaðar hennar.
-21- Og einn sterkur engill tók upp stein, eins og mikinn kvarnarstein, og kastaði í hafið og sagði: Svo voveiflega mun Babýlon kollvarpast, borgin mikla, svo að engar menjar skulu eftir verða.
Það er að hefjast andlegt stríð sem ekki hefur ekki sést áður. Sumir í þessu stríði munu ekki standast vegna þess að þeir hafa ekki unnið bardagann hið innra og því ekki tekið þátt í bardaganum gegn óvininum hið ytra.
Ég horfði á, hvernig horn þetta háði stríð við hina heilögu og hafði sigur yfir þeim, -22- þar til er hinn aldraði kom og hinir heilögu Hins hæsta fengu náð rétti sínum og sá tími kom, að hinir heilögu settust að völdum.
Sumt af þessu kann að hræða suma kristna, kirkjan hefur verið í “Halda virkinu”, hugsun í svo langan tíma og hefur verið svæfð og blekkt í að trúa að allt sé í lagi, að Jesús sé að koma og við munum öll verða tekin burt áður en það fer að verða of erfitt. Það er kominn tími til að vakna, við erum í banvænum átökum og það verður verra áður en það batnar, við verðum að berjast eða við töpum bardaganum. Ég las einhvers staðar að kristinn leiðtogi hafi sagt: ‘Ég hef lesið síðasta kaflann og við vinnum, þetta er barnalegt og villandi, það er bardagi að koma og málið er að ekki allir munu lifa hann af.
Þegar kínverski kommúnistaherinn fór yfir Kína voru hundruð þúsunda kristinna manna slátrað, sumir þeirra sem sluppu sneru sér að kristnum leiðtogum sínum og spurðu þá hvers vegna þeir höfðu ekki varað þá við því að þetta gæti gerst.
Hvort sem við viljum það eða ekki, þá erum við í bardaga og við verðum að berjast til að lifa af, það kemur tími friðar þegar Jesús mun ríkja á jörðinni í þúsundáraríkinu.
EN SÁ TÍMI ER EKKI NÚNA – Í DAG VERÐUM VIÐ AÐ BERJAST.
Guð blessi þig!
En mér er líf mitt einskis virði, fái ég aðeins að fullna skeið mitt og þá þjónustu, sem Drottinn Jesús fól mér: Að bera vitni fagnaðarerindinu um Guðs náð.
Ekki er svo, að ég hafi þegar náð því eða sé þegar fullkominn. En ég keppi eftir því, ef ég skyldi geta höndlað það, með því að ég er höndlaður af Kristi Jesú. -13- Bræður, ekki tel ég sjálfan mig enn hafa höndlað það. -14- En eitt gjöri ég. Ég gleymi því, sem að baki er, en seilist eftir því, sem framundan er, og keppi þannig að markinu, til verðlaunanna á himnum, sem Guð hefur kallað oss til fyrir Krist Jesú.
Páll postuli líkti kristnu göngunni okkar við ferðalag.
Verðlaunin voru ekki veitt fyrir að klára fyrst heldur öllum þeim sem kláruðu skeiðið.
Og vegna þess að lögleysi magnast, mun kærleikur flestra kólna. -13- En sá sem staðfastur er allt til enda, mun hólpinn verða.
Webster-orðabókin skilgreinir þolgæði eða staðfestu sem hugrekki og eiginleikann til að endast.
Páll postuli lifði á krossgötum tveggja stórra menningarheima, hins rómverska og gríska.
Rómverska menningin var afar grimm. Hringleikahúsið var miðpunktur rómverskra íþrótta og vettvangur þar sem hundruð píslarvotta létu lífið, skylmingaþrælar börðust hver við annan og við villidýr. Blóðþorsti einkenndi rómverskan hugsunarhátt. Hugmyndafræði þeirra byggðist á landvinningum, og íþróttir þeirra snerust um blóð og sigur.
Gríska menningin var allt önnur. Frelsi, fegurð og viska voru þrjú helstu gildi Grikkja og markmið grískrar menntunar. Samkvæmt þessum gildum gat heilbrigður andi aðeins búið í hraustum líkama, og fyrir Grikki var fegurð og dyggð órjúfanleg. Hinn fullkomni maður var talinn göfug sál í fögrum líkama, og því hlaut allt sem var fagurt að vera gott. Öll grísk íþróttastarfsemi stefndi að þessu markmiði. Að vera óreyndur í líkamsæfingum þótti smánarlegt, og líkamsrækt var gerð að ríkisstofnun með ströngum lögum.
Inn í þennan grísk-rómverska heim Miðjarðarhafsins færðu postularnir fagnaðarerindið.
Páll postali notaði margar hliðstæður og samanburði úr þessum menningarheimum þegar hann kenndi um Guðs ríki, hann nýtti ímynd hermannsins og íþróttamannsins til að miðla andlegum sannleika í tengslum við ríki Guðs.
Gríska líkamsræktarstöðin, Palaestra, og Akademían í Aþenu urðu miðstöð leikja og keppna í líkamlegri færni og þolgæði. Páll postuli vísaði til þessara leikja í Fyrra Korintubréfi 9.kafla.
Vitið þér ekki, að þeir, sem keppa á íþróttavelli, hlaupa að sönnu allir, en einn fær sigurlaunin? Hlaupið þannig, að þér hljótið þau. -25- Sérhver, sem tekur þátt í kappleikjum, neitar sér um allt. Þeir sem keppa gjöra það til þess að hljóta forgengilegan sigursveig, en vér óforgengilegan. -26- Þess vegna hleyp ég ekki stefnulaust. Ég berst eins og hnefaleikamaður, sem engin vindhögg slær. -27- Ég leik líkama minn hart og gjöri hann að þræli mínum, til þess að ég, sem hef prédikað fyrir öðrum, skuli ekki sjálfur verða gjörður rækur.
Grísku hlaupunum var gert hátt undir höfði í grísku leikunum, og íþróttamaðurinn sem sigraði hlaut lárviðarsveig eða krans, oft kallaður kóróna, sem var lagður á höfuð hans – sigurkóróna hins sigrandi keppanda.
Sæll er sá maður, sem stenst freistingu, því að þegar hann hefur reynst hæfur mun hann öðlast kórónu lífsins, sem Guð hefur heitið þeim er elska hann.
Keppnin sem við erum í er hlaup þar sem sigurinn tilheyrir þeim sem ljúka keppninni.
Hættan á að vera dæmdur úr leik er raunveruleg.
Sérhver, sem tekur þátt í kappleikjum, neitar sér um allt. Þeir sem keppa gjöra það til þess að hljóta forgengilegan sigursveig, en vér óforgengilegan. -26- Þess vegna hleyp ég ekki stefnulaust. Ég berst eins og hnefaleikamaður, sem engin vindhögg slær. -27- Ég leik líkama minn hart og gjöri hann að þræli mínum, til þess að ég, sem hef prédikað fyrir öðrum, skuli ekki sjálfur verða gjörður rækur.
Barátta okkar er ekki gegn hver öðrum, ekki gegn holdi og blóði, heldur gegn valdi myrkursins. Ef við berjumst innbyrðis, rógum, baktölum, dæmum hver annan, erum óvinsamleg og illgjörn, þá verðum við dæmd úr leik.
Við erum undir eftirliti og hvött áfram í okkar hlaupi af áhorfendum, rétt eins og í Ólympíuleikunum forðum.
Fyrst vér erum umkringdir slíkum fjölda votta, léttum þá af oss allri byrði og viðloðandi synd og þreytum þolgóðir skeið það, sem vér eigum framundan. -2- Beinum sjónum vorum til Jesú, höfundar og fullkomnara trúarinnar. Vegna gleði þeirrar, er beið hans, leið hann þolinmóðlega á krossi, mat smán einskis og hefur nú setst til hægri handar hásæti Guðs.
Þegar Rúmenía varð konungsríki árið 1881 og engin kóróna var til, sagði Karl konungur: „Sendið í vopnabúrið og bræðið járnkórónu úr fallbyssu sem tekin var herfangi, sem tákn um að ríkið hafi verið unnið á vígvellinum og greitt með blóði og lífum.“
-10-Kvíð þú ekki því, sem þú átt að líða. Sjá, djöfullinn mun varpa nokkrum yðar í fangelsi, til þess að yðar verði freistað, og þér munuð þrenging hafa í tíu daga. Vertu trúr allt til dauða, og ég mun gefa þér kórónu lífsins.
-7- Hver sem eyra hefur, hann heyri hvað andinn segir söfnuðunum. Þeim er sigrar, honum mun ég gefa að eta af lífsins tré, sem er í Paradís Guðs.
-11- Hver sem eyra hefur, hann heyri, hvað andinn segir söfnuðunum. Þeim er sigrar mun sá annar dauði ekki granda.
-26- Þeim er sigrar og varðveitir allt til enda verk mín mun ég gefa vald yfir heiðingjunum.
-7- Sá er sigrar mun erfa þetta, og ég mun vera hans Guð og hann mun vera minn sonur.
Keppnin er ekki byggð á hraða, heldur fyrir þá sem þrauka allt til enda.
Ekki er svo, að ég hafi þegar náð því eða sé þegar fullkominn. En ég keppi eftir því, ef ég skyldi geta höndlað það, með því að ég er höndlaður af Kristi Jesú. -13- Bræður, ekki tel ég sjálfan mig enn hafa höndlað það. -14- En eitt gjöri ég. Ég gleymi því, sem að baki er, en seilist eftir því, sem framundan er, og keppi þannig að markinu, til verðlaunanna á himnum, sem Guð hefur kallað oss til fyrir Krist Jesú.
Margar kristnir munu komast inn í himnaríki en eins ritað er, þeir verða frelsaðir eins og úr eldi, eilífu verðlaunin þeirra tapast að eilífu, þar sem þeir kláruðu ekki hlaupið og voru dæmdir úr leik.
Þá mun verk hvers um sig verða augljóst. Dagurinn mun leiða það í ljós, af því að hann opinberast með eldi og eldurinn mun prófa hvílíkt verk hvers og eins er. -14- Ef nú verk einhvers fær staðist, það er hann byggði ofan á, mun hann taka laun. -15- Ef verk einhvers brennur upp, mun hann bíða tjón. Sjálfur mun hann frelsaður verða, en þó eins og úr eldi.
Að lokum sagði Páll postuli þetta.
Réttið því úr máttvana höndum og magnþrota knjám. -13- Látið fætur yðar feta beinar brautir, til þess að hið fatlaða vindist ekki úr liði, en verði heilt. -14- Stundið frið við alla menn og helgun, því að án hennar fær enginn Drottin litið. -15- Hafið gát á, að enginn missi af Guðs náð, að engin beiskjurót renni upp, sem truflun valdi, og margir saurgist af.
Guð blessi þig.